Φοῖβος Ἰ. Πιομπῖνος

Ἀρχικὴ

Βιογραφικὸ

Γεννήθηκα στὶς 27 Αὐγούστου 1945, χαράματα τῆς γιορτῆς τοῦ ἁγίου Φανουρίου, στὴν Ἀθήνα̇ μεγάλωσα λοιπὸν στὰ δύσκολα ἐμφυλιακὰ καὶ ψυχροπολεμικὰ χρόνια, σὲ μιὰ γεμάτη προσφυγικοὺς καταυλισμοὺς Ἀθήνα, ποὺ ἄρχιζε νὰ δέχεται τὰ κύματα τῶν ἐσωτερικῶν μεταναστῶν. Γονεῖς μου ὁ Κωνσταντινουπολίτης, ἀπώτερης ἰταλικῆς καταγωγῆς, Γιάννης Μ. Πιομπῖνος, οἰκονομολόγος καὶ τραπεζικὸς ὑπάλληλος, καὶ ἡ Δόξα-Εὐδοξία Ἀνδρ. Μεταξᾶ, φιλόλογος καὶ τραπεζικὴ ὑπάλληλος, κεφαλονίτικης, χιώτικης καὶ ποντιακῆς καταγωγῆς, γεννημένη στὴν Τραπεζούντα τοῦ Εὔξεινου Πόντου.

Τέλειωσα τὸ δημοτικὸ στὸ δημόσιο σχολεῖο τοῦ Παλαιοῦ Ψυχικοῦ τὸν Ἰούνιο 1957 καὶ ἔλαβα τὸν Ἰούλιο 1963 γερμανικὸ γυμνασιακὸ ἀπολυτήριο (Abschlusszeugnis) ἀπὸ τὴ Γερμανικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν (Deutsche Schule Athen - Dörpfeld Gymnasium). Τὴν ἴδια χρονιὰ ἔλαβα ἐπίσης τὸ Diplôme d’Études Supérieures τοῦ Γαλλικοῦ Ἰνστιτούτου τῆς Ἀθήνας (Institut Français d’Athènes), καθὼς καὶ τὸ Certificat de Langue Française (premier degré) de l’Université de Paris. Στὰ γαλλικὰ καὶ τὰ γερμανικὰ ἔχω τὴν ἐξειδίκευση τοῦ μεταφραστῆ.

Κατὰ τὸ ἀκαδημαϊκὸ ἔτος 1963-64 ἔκανα ἀποτυχημένη προσπάθεια σπουδῶν στὸ Πολυτεχνεῖο τοῦ Ντάρμστατ (Darmstadt) στὴν Ἔσση (Hessen). Τελικὰ ἀποφοίτησα ἀπὸ τὸ Οἰκονομικὸ Τμῆμα τῆς Α.Σ.Ο. & Ε.Ε. τὸν Σεπτέμβριο 1971. Κατὰ τὰ ἀκαδημαϊκὰ ἔτη 1972-73 καὶ 1973-74 πραγματοποίησα στὸ Παρίσι σπουδὲς στὴν Οἰκονομία καὶ τὴ Φιλοσοφία στὸ 5ο καὶ 6ο Τμῆμα τῆς École Pratique des Hautes Études (Ε.P.H.E.) μὲ καθηγητὲς τοὺς Pierre Vidal-Naquet καὶ Jean-Pierre Vernant. Τὴν ἴδια περίοδο ὁλοκλήρωσα μεταπτυχιακὲς σπουδὲς (DES) στὴν Οἰκονομία στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Σορβόννης (Paris I-Panthéon). Μὲ τὴν πτώση τῆς χούντας ἐπέστρεψα στὴν Ἀθήνα.

Ἀπὸ τὸν Ἀπρίλιο 1969 ὣς τὸν Σεπτέμβριο 1971 ὑπηρέτησα τὴ στρατιωτική μου θητεία ὡς οἰκονομικὸς ὑπαξιωματικὸς (κελευστὴς) τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ, κυρίως στὴ Διεύθυνση Οἰκονομικοῦ Ἐλέγχου τοῦ Ἀρχηγείου Ναυτικοῦ.

Ἐργάστηκα ἐπὶ τριάντα δύο ἔτη (1964-1996) στὴν Ἐθνικὴ Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος, ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὰ δώδεκα τελευταῖα ὡς διευθύνων τὸ Ἱστορικὸ Ἀρχεῖο τῆς Ε.Τ.Ε., τὸ σπουδαιότερο ἰδιωτικὸ ἀρχεῖο τῆς χώρας μας, καὶ μέλος τῆς Ἑλληνικῆς Ἀρχειακῆς Ἑταιρείας.

Μεταφράζω γαλλική, γερμανικὴ καὶ ἰταλικὴ λογοτεχνία καὶ συνεργάζομαι ὡς μεταφραστὴς μὲ ὅλα τὰ σημαντικότερα λογοτεχνικὰ περιοδικὰ τῆς Ἑλλάδας καὶ τῆς Κύπρου (Ἀκτή, Ἐμβόλιμον, Ἐντευκτήριο, Ἡ Λέξη, Μανδραγόρας, Νέα Ἑστία, Νέα Πορεία, Πάροδος, Πόρφυρας, Τὸ Δέντρο κ.ἄ.). Ἡ μετάφρασή μου τῶν Ποιημάτων τοῦ Οὐνγκαρέττι (Giuseppe Ungaretti) ἀντιπροσώπευσε τὸ 1991 τὴν Ἑλλάδα στὸ Δουβλίνο, πολιτιστικὴ πρωτεύουσα τῆς Εὐρώπης τὴ χρονιὰ ἐκείνη, μεταξὺ τῶν ἕξι τελικῶν διεκδικητῶν τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Βραβείου Λογοτεχνικῆς Μετάφρασης ἀπὸ ὁλόκληρη τὴν τότε δωδεκαμελὴ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση.